De ontmoeting tussen de Amerikaanse president Donald Trump en de Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un in mei of juni zou heel goed plaats kunnen vinden in Ulaanbaatar, de hoofdstad van Mongolië.
Amerikaanse regeringsmedewerkers die betrokken zijn bij de geheime gesprekken over de ontmoeting zeggen tegen CNN dat Kim het liefste gastheer zou willen zijn in Pyongyang, maar dat Ulaanbaatar wordt gezien als neutrale grond.
De huidige president van Mongolië en zijn voorgangers lijken ook wel oren te hebben naar het plan. Mongolië heeft eerder al ontmoetingen tussen Noord-Korea en Japan mogelijk gemaakt en heeft met veel landen vriendschappelijke relaties, waaronder de buren China en Rusland en ook zowel de Verenigde Staten als Noord-Korea.
Neem een kijkje in de stad die mogelijk op korte termijn gastheer zal zijn van Trump en Kim.
Mongolië is een enorm land. Het is bijna net zo groot als de hele Europese Unie en twee keer zo groot als de Amerikaanse staat Texas.
Maar er leven slechts 3 miljoen mensen in het hele land.
Daarmee is de bevolkingsdichtheid van Mongolië een van de laagste ter wereld.
Meer dan eenderde van de bevolking - 1,3 miljoen — woont in Ulaanbaatar.
De stad vormt een mix van hoogbouw, laagbouw en "gers", een soort tenten.
De Ger-wijken staan rond het centrum en worden bewoond door Mongolen van het platteland en nomaden die naar de hoofdstad zijn getrokken om werk te zoeken.
Velen van hen hebben geen stromend water.
Tegenover het parlement in Ulaanbaatar staat een beeld van Damdin Soeche Bator, de leider van de Mongoolse revolutie in 1921.
Het centrale plein is vernoemd naar Soeche Bator. Het werd korte tijd omgedoopt naar het Dzjengis Khan-plein, maar een rechtbank besloot dat de naam weer terug veranderd moest worden.
Dit is een gigantisch standbeeld van Dzjengis Khan bij het Mongoolse parlementsgebouw.
Veroveraar Koeblai Khan, een kleinzoon van Dzjengis Khan, vervult Mongolië ook met trots.
Ulaanbaatar kampt met zware luchtvervuiling door de steenkool die het verbrandt voor verwarming en koken.
Verwarming is hard nodig in Ulaanbaatar, want het is de koudste hoofdstad ter wereld.
In de winter kan de temperatuur dalen tot 40 graden onder nul.
Omdat de stad het grootste deel van het jaar weinig aantrekkelijk is voor bezoekers, kunnen hotels en vervoersbedrijven veel makkelijker dan andere steden inspelen op een last-minute-invasie van diplomaten en journalisten voor de ontmoeting tussen Trump en Kim.
Dit is het internationale vliegveld van Ulaanbaatar, dat is vernoemd naar Dzjengis Khan en waar de Air Force One zou kunnen landen. Kim kan gaan vliegen, maar zou ook met zijn gepantserde trein naar Mongolië kunnen reizen.
Lees hier meer over de kogelvrije privétrein van Kim Jong-un.
Mongolië probeert met vrijwel alle landen vriendschappelijke banden te onderhouden.
Mongolië beschouwt zichzelf als neutraal. Eerder dit jaar vierde het 55 jaar diplomatieke banden met Groot-Brittannië met ijssculpturen van de Beatles.
Ulaanbaatar was in het verleden al vaker gastheer van bilaterale ontmoeting tussen landen, zoals tussen Noord-Korea en Japan.
De gesprekken vonden plaats in Ikh Tenger, het onderkomen van de president van Mongolië.
De Mongoolse president Khaltmaagyn Battulga is ook een expert in traditonele vechtsporten, terwijl de premier de leider is van een Harley-Davidson fanclub.
Totdat de VN vorig jaar nieuwe sancties instelde werkten er 1.200 Noord-Koreanen in Mongolië. Vanaf december keren de arbeiders weer terug naar huis.
Ook veel Noord-Koreaanse overlopers komen via China in Mongolië terecht. Als ze aankomen bellen bewakers de Zuid-Koreaanse ambassade in Ulaanbaatar, die de overlopers opvangt totdat ze naar Seoul kunnen vertrekken.
De banden tussen Noord-Korea en Mongolië gaan terug tot de communistische periode in Mongolië. Net buiten Ulaanbaatar gaan er nog steeds kinderen naar een school die Noord-Korea meer dan 50 jaar geleden heeft gebouwd.
Door een babyboom in Mongolië is er een tekort aan plekken op de kinderopvang. Die worden nu via loting verdeeld. De loten om toegang te krijgen tot de opvang worden in aanwezigheid van de ouders uit een doos getrokken.
In totaal nemen er jaarlijks zo'n 16.000 kinderen deel aan de honderden paardenraces die worden gehouden in Mongolië. De races met kinderjockeys maken deel uit van een langgekoesterde Mongoolse traditie, maar worden sterk bekritiseerd door mensenrechtenorganisaties en vaak verboden door rechters.
Google Street View kwam pas in 2015 naar Mongolië.
In 2016 werkte de nationale postdienst van Mongolië samen met de startup what3words om elke plek van 3 x 3 meter te voorzien van een unieke identificatie. Een deel van het spoor in Ulaanbaatar wordt "pricing.drizzly.potato" genoemd (prijsbepaling.miezerig.aardappel).
Ulaanbaatar heeft in het verleden een aantal prominente Amerikaanse politici ontvangen, onder wie de oud-ministers John Kerry en Hillary Clinton van Buitenlandse Zaken.
Ook oud-president George W. Bush en voormalig vicepresident Joe Biden hebben het land bezocht.
Mongolië was het tweede communistische land ter wereld en had sterke banden met de Sovjet-Unie. Nog steeds leren veel kinderen Russisch.
Het communistische regime werd in 1990 na massale demonstraties omvergeworpen. In 2012 werd in Ulaanbaatar het laatste standbeeld van Lenin neergehaald.
Het boeddhisme is weer helemaal opgebloeid in Mongolië: de helft van de bevolking beschouwt zichzelf als boeddhist.
Een van de meest iconische sporten van Mongolië is het jagen met adelaars. De roofvogels worden getraind om op dieren te jagen. Maar er zijn nog maar weinig adelaarsjagers over, waardoor de traditie binnen één generatie uitgestorven zou kunnen zijn.
LEES OOK: Trump zegt ja op historische uitnodiging van Kim Jong-un voor topontmoeting